“𝘈𝘯𝘥𝘦𝘳𝘴 𝘥𝘦𝘯𝘬𝘦𝘯 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘵 𝘸𝘦 𝘥𝘪𝘤𝘩𝘵 𝘻𝘪𝘫𝘯”, zegt Deniz als ze ons welkom heet. “𝘞𝘪𝘫 𝘮𝘰𝘨𝘦𝘯 𝘰𝘱𝘦𝘯𝘣𝘭𝘪𝘫𝘷𝘦𝘯 𝘰𝘮𝘥𝘢𝘵 𝘸𝘦 𝘭𝘦𝘷𝘦𝘳𝘦𝘯 𝘢𝘢𝘯 𝘣𝘦𝘥𝘳𝘪𝘫𝘷𝘦𝘯. 𝘈𝘢𝘯 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘳𝘭𝘦𝘪 𝘣𝘦𝘥𝘳𝘪𝘫𝘷𝘦𝘯 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘷𝘰𝘰𝘳𝘢𝘭 𝘢𝘢𝘯 𝘬𝘭𝘦𝘪𝘯𝘦𝘳𝘦 𝘻𝘦𝘭𝘧𝘴𝘵𝘢𝘯𝘥𝘪𝘨𝘦𝘯.”
Een aantal jaren geleden zijn ze begonnen met hun onderneming waarin ze beschermde kleding voor in de bouw verkopen.
“𝘌𝘦𝘯 𝘨𝘰𝘶𝘥𝘦𝘯 𝘨𝘳𝘦𝘦𝘱”, glundert Deniz. “𝘔𝘪𝘫𝘯 𝘮𝘢𝘯 𝘦𝘯 𝘪𝘬 𝘸𝘪𝘭𝘥𝘦𝘯 𝘪𝘦𝘵𝘴 𝘣𝘦𝘨𝘪𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘥𝘶𝘴 𝘨𝘪𝘯𝘨𝘦𝘯 𝘸𝘦 𝘬𝘪𝘫𝘬𝘦𝘯 𝘸𝘪𝘦 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘸𝘰𝘯𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘸𝘢𝘵 𝘥𝘪𝘦 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘯𝘰𝘥𝘪𝘨 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯.” Vurig vertelt ze: “𝘑𝘦 𝘨𝘢𝘢𝘵 𝘮𝘦𝘵 𝘩𝘦𝘵 𝘣𝘦𝘦𝘭𝘥 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦 𝘸𝘪𝘫𝘬 𝘻𝘰𝘢𝘭𝘴 𝘥𝘢𝘵 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘮𝘦𝘥𝘪𝘢 𝘸𝘰𝘳𝘥𝘵 𝘨𝘦𝘴𝘤𝘩𝘦𝘵𝘴𝘵, 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘥𝘦 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘬𝘪𝘫𝘬𝘦𝘯. 𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘥𝘢𝘵 𝘬𝘭𝘰𝘱𝘵 𝘯𝘪𝘦𝘵. 𝘏𝘪𝘦𝘳 𝘸𝘰𝘯𝘦𝘯 𝘻𝘰𝘷𝘦𝘦𝘭 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘬𝘦𝘪𝘩𝘢𝘳𝘥 𝘸𝘦𝘳𝘬𝘦𝘯. 𝘋𝘪𝘦 𝘢𝘭𝘴 𝘻𝘻𝘱’𝘦𝘳𝘴 𝘰𝘧 𝘪𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘬𝘭𝘦𝘪𝘯 𝘣𝘦𝘥𝘳𝘪𝘫𝘧 𝘣𝘰𝘶𝘸𝘦𝘯 𝘢𝘢𝘯 𝘥𝘦 𝘴𝘵𝘢𝘥 𝘦𝘯 𝘥𝘦𝘻𝘦 𝘭𝘦𝘵𝘵𝘦𝘳𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘮𝘰𝘰𝘪𝘦𝘳 𝘮𝘢𝘬𝘦𝘯. 𝘏𝘢𝘯𝘥𝘦𝘯 𝘶𝘪𝘵 𝘥𝘦 𝘮𝘰𝘶𝘸𝘦𝘯, 𝘥𝘪𝘦 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘸𝘰𝘯𝘦𝘯 𝘩𝘪𝘦𝘳. 𝘌𝘯 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘥𝘪𝘦 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘷𝘦𝘳𝘬𝘰𝘱𝘦𝘯 𝘸𝘪𝘫 𝘣𝘦𝘴𝘤𝘩𝘦𝘳𝘮𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘬𝘭𝘦𝘥𝘪𝘯𝘨. 𝘏𝘦𝘭𝘮𝘦𝘯, 𝘫𝘢𝘴𝘴𝘦𝘯, 𝘩𝘢𝘯𝘥𝘴𝘤𝘩𝘰𝘦𝘯𝘦𝘯, 𝘭𝘢𝘢𝘳𝘻𝘦𝘯. 𝘌𝘳 𝘪𝘴 𝘸𝘦𝘭 𝘦𝘦𝘯 𝘨𝘳𝘰𝘰𝘵𝘩𝘢𝘯𝘥𝘦𝘭 𝘪𝘯 𝘊𝘢𝘱𝘦𝘭𝘭𝘦 𝘢𝘢𝘯 𝘥𝘦𝘯 𝘐𝘑𝘴𝘴𝘦𝘭, 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘸𝘪𝘫𝘬 𝘸𝘢𝘴 𝘯𝘪𝘬𝘴. 𝘋𝘶𝘴 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘸𝘦 𝘥𝘢𝘢𝘳 𝘮𝘦𝘦 𝘣𝘦𝘨𝘰𝘯𝘯𝘦𝘯, 𝘷𝘢𝘯𝘶𝘪𝘵 𝘦𝘦𝘯 𝘨𝘢𝘳𝘢𝘨𝘦𝘣𝘰𝘹 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘣𝘶𝘶𝘳𝘵.”
Deniz is geboren in Bospolder en woont nu in Tussendijken. In het begin van haar huwelijk woonde ze met haar man een tijdje in Schiedam, maar al snel kwam ze terug. Met haar man en kinderen vestigde ze zich aan een pleintje. Geweldig vond ze het dat ze vanuit haar woning haar kinderen kon zien buitenspelen op het plein. Maar als snel had ze door dat dat niet kon. Jongeren hadden het plein overgenomen en gebruikten het als uitvalsbasis voor hun drugshandel. Deniz is niet bij de pakken gaan neerzitten.
“𝘖𝘱 𝘦𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘨 𝘻𝘦𝘵𝘵𝘦 𝘪𝘬 𝘩𝘦𝘵 𝘷𝘶𝘶𝘳 𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘮𝘪𝘫𝘯 𝘦𝘵𝘦𝘯 𝘶𝘪𝘵 𝘦𝘯 𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘣𝘶𝘪𝘵𝘦𝘯. 𝘎𝘦𝘸𝘰𝘰𝘯 𝘰𝘱 𝘦𝘦𝘯 𝘣𝘢𝘯𝘬𝘫𝘦 𝘰𝘱 𝘩𝘦𝘵 𝘱𝘭𝘦𝘪𝘯 𝘻𝘪𝘵𝘵𝘦𝘯. 𝘡𝘦 𝘬𝘦𝘬𝘦𝘯 𝘮𝘦 𝘢𝘢𝘯 𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯 𝘮𝘦 𝘶𝘪𝘵𝘨𝘦𝘮𝘢𝘢𝘬𝘵 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘴 𝘦𝘯 𝘯𝘰𝘨 𝘸𝘢𝘵. 𝘝𝘪𝘦𝘳 𝘥𝘢𝘨𝘦𝘯 𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘩𝘦𝘣 𝘪𝘬 𝘥𝘢𝘢𝘳 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘦𝘯 𝘨𝘦𝘻𝘦𝘵𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘻𝘦𝘪: ‘𝘫𝘢, 𝘪𝘬 𝘩𝘰𝘰𝘳 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘸𝘦𝘭, 𝘫𝘶𝘭𝘭𝘪𝘦 𝘯𝘪𝘦𝘵’. 𝘕𝘢 𝘷𝘪𝘦𝘳 𝘥𝘢𝘨𝘦𝘯 𝘬𝘸𝘢𝘮 𝘦𝘳 𝘦𝘦𝘯 𝘣𝘶𝘶𝘳𝘷𝘳𝘰𝘶𝘸 𝘣𝘪𝘫 𝘮𝘦 𝘻𝘪𝘵𝘵𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘢𝘳𝘯𝘢 𝘬𝘸𝘢𝘮𝘦𝘯 𝘦𝘳 𝘯𝘰𝘨 𝘵𝘪𝘦𝘯 𝘷𝘳𝘰𝘶𝘸𝘦𝘯 𝘣𝘪𝘫. 𝘞𝘪𝘫 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯 𝘶𝘪𝘵𝘦𝘪𝘯𝘥𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘨𝘦𝘸𝘰𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘻𝘰𝘥𝘢𝘵 𝘰𝘯𝘻𝘦 𝘬𝘪𝘯𝘥𝘦𝘳𝘦𝘯 𝘯𝘶 𝘰𝘱 𝘩𝘦𝘵 𝘱𝘭𝘦𝘪𝘯 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘴𝘱𝘦𝘭𝘦𝘯. 𝘐𝘦𝘮𝘢𝘯𝘥 𝘮𝘰𝘦𝘵 𝘣𝘦𝘨𝘪𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘯𝘦𝘬 𝘶𝘪𝘵𝘴𝘵𝘦𝘬𝘦𝘯. 𝘞𝘦 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘱𝘭𝘦𝘪𝘯 𝘵𝘦𝘳𝘶𝘨𝘷𝘦𝘳𝘰𝘷𝘦𝘳𝘥 𝘦𝘯 𝘻𝘰 𝘪𝘴 𝘦𝘦𝘯 𝘨𝘳𝘰𝘦𝘱 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦 ‘𝘖𝘯𝘸𝘪𝘫𝘻𝘦 𝘔𝘰𝘦𝘥𝘦𝘳𝘴’ 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘣𝘶𝘶𝘳𝘵 𝘰𝘯𝘵𝘴𝘵𝘢𝘢𝘯.”
Nergens bang voor én met haar hartelijke lach en energieke aanpak is Deniz een boost voor de wijk. Dat zag Danielle van den Heuvel, toenmalig stadsmarinier van Bospolder Tussendijken, ook. Danielle was bezig de Mathenesserweg schoon te vegen door drugspanden en andere criminele haarden te ontmantelen.
Trots vertelt Deniz: “𝘡𝘪𝘫 𝘻𝘦𝘪 𝘮𝘦 𝘥𝘢𝘵 𝘻𝘦 𝘸𝘪𝘭𝘥𝘦 𝘥𝘢𝘵 𝘪𝘬 𝘷𝘢𝘯𝘶𝘪𝘵 𝘦𝘦𝘯 𝘱𝘢𝘯𝘥 𝘢𝘢𝘯 𝘥𝘦 𝘔𝘢𝘵𝘩𝘦𝘯𝘦𝘴𝘴𝘦𝘳𝘸𝘦𝘨 𝘻𝘰𝘶 𝘨𝘢𝘢𝘯 𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳𝘯𝘦𝘮𝘦𝘯. 𝘐𝘬 𝘥𝘢𝘤𝘩𝘵: ‘𝘐𝘬? 𝘞𝘢𝘢𝘳𝘰𝘮 𝘪𝘬? 𝘛𝘰𝘦𝘯 𝘨𝘪𝘯𝘨 𝘪𝘬 𝘯𝘢𝘥𝘦𝘯𝘬𝘦𝘯, 𝘦𝘯 𝘪𝘬 𝘥𝘢𝘤𝘩𝘵 ‘𝘸𝘢𝘵 𝘥𝘰𝘦 𝘫𝘦 𝘻𝘦𝘭𝘧 𝘰𝘮 𝘦𝘯𝘦𝘳𝘨𝘪𝘦 𝘵𝘦 𝘤𝘳𝘦ë𝘳𝘦𝘯 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘸𝘪𝘫𝘬’. 𝘜𝘪𝘵 𝘴𝘰𝘤𝘪𝘢𝘢𝘭 𝘮𝘢𝘢𝘵𝘴𝘤𝘩𝘢𝘱𝘱𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘣𝘦𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘸𝘪𝘫 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘵𝘰𝘦𝘯 𝘨𝘦𝘴𝘵𝘢𝘳𝘵 𝘦𝘯 𝘸𝘢𝘶𝘸, 𝘩𝘦𝘵 𝘪𝘴 𝘻𝘰’𝘯 𝘴𝘶𝘤𝘤𝘦𝘴! 𝘌𝘳 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘻𝘰𝘷𝘦𝘦𝘭 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘬𝘦𝘪𝘩𝘢𝘳𝘥 𝘢𝘢𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘸𝘦𝘳𝘬 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘩𝘶𝘯 𝘨𝘦𝘭𝘥. 𝘌𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯 𝘥𝘦𝘻𝘦 𝘴𝘤𝘩𝘰𝘦𝘯𝘦𝘯 𝘯𝘰𝘥𝘪𝘨.”
Eerst de wijk, dan de rest, is tekenend voor haar doelgerichte en opgewekte aanpak. Personeel voor de winkel werft ze alleen in BoTu en ook is ze lid van BoTu 12; een team met belangrijke veerkrachtige personen in de wijk. Persoonlijk geïnstalleerd door burgemeester Aboutaleb en in direct contact met het kernteam van BoTu 2028, het project dat van de wijk Bospolder Tussendijken samen met bewoners weer de veerkrachtige wijk maakt die het in potentie is. Als daar mensen als Deniz bij betrokken zijn dan kun je niet anders dan de toekomst van deze wijk vol vertrouwen tegemoet zien!


































