nr. 0101

In juni 2023 portretteerde fotograaf Nicky Angelina do Rosario een maand lang honderd Rotterdamse vrouwen, geïnspireerd op het beeld ‘Moments Contained’ van Thomas J. Price. De fotoserie onder de naam ‘Ik ben kunst’ begon als een ode aan het spraakmakende beeld, maar groeide uit tot een eerbetoon aan alle Rotterdamse vrouwen. Net als het beeld mogen alle Rotterdamse vrouwen hun plek innemen, want zij zijn allen kunst, aldus Nicky. 

Bij de onthulling van het kunstwerk ‘Moments Contained’ op 2 juni 2023 op het plein voor Rotterdam Centraal Station, was Nicky geschokt door de negatieve, racistische en discriminerende reacties die er kwamen op het beeld. In plaats van deze negativiteit te voeden, besloot ze om een positieve tegenbeweging te starten. Onder de naam ‘Ik ben kunst’ maakte Nicky portretten van honderd Rotterdamse vrouwen in dezelfde pose als het beeld, met hun handen in hun zakken, om zo een positieve boodschap te verspreiden en mensen te laten zien dat je niet op uiterlijk kunt oordelen.  

Binnen 24 uur trokken de foto’s, die op haar social media stonden met de hashtag #IKBENKUNST, duizenden kijkers en ontving ze talloze aanmeldingen van vrouwen die aan haar project wilden meedoen. Een maand later had Nicky honderd portretten verzameld. Haar project ‘Ik ben Kunst’ werd meer dan alleen het maken van foto’s: het was een viering van individualiteit en het recht van elke persoon om zichzelf te zijn, zonder veroordeeld te worden door anderen. 

Nicky’s spontane beslissing om negativiteit met creativiteit en inclusiviteit te beantwoorden, leidde tot een snelgroeiende gemeenschap van vrouwen die hun kracht en individualiteit vieren. De reacties waren echter gemengd: sommige mensen begrepen haar boodschap en omarmde het project met open armen, anderen worstelden met het concept dat Nicky met haar foto’s probeerde over te brengen. Maar ook de negatieve reacties dienden een doel, want deze zijn het begin van een dialoog.  

‘Ik ben Kunst’ werd geboren uit Nicky’s oprechte wens om positieve verandering teweeg te brengen en discriminatie te bestrijden. De titel was geen willekeurige keuze, maar onderdeel van een boodschap: ‘You cannot define art, you cannot define me, I am art.’ Hiermee wil de fotograaf benadrukken dat schoonheid en kunst subjectief zijn, en dat niemand het recht heeft om anderen te veroordelen op basis van uiterlijk, afkomst of vooroordelen. Die boodschap is niet alleen voor vrouwen, maar voor iedereen.