Luisa werkte 23 jaar in de thuiszorg in de wijk BoTu. Ze kreeg artrose, werd afgekeurd en moest op zoek naar een andere baan.  

“Maar als je iets aan je gewrichten hebt houdt het op. Binnen zitten vind ik moeilijk. Ik was bang om in een depressie te komen en ging naar buiten. Ik zag op straat de containers niet meer door alle kerstbomen. Ik belde de gemeente, je wil niet weten hoeveel nummers ik van de gemeente heb gekregen voor een melding. Ik was de hele dag aan het bellen en de kerstbomen bleven staan. Dus toen ben ik het zelf gaan doen, ik pakte een karretje van de supermarkt, laadde de kerstbomen daarop en bracht ze weg.”  

Luisa woont tegenover de containers en heeft er veel last van als ze verstopt zijn.  

“De meeuwen scheuren die zakken open en dan ligt het vuil door de hele straat. En die meeuwen maken herrie! Ik heb van de gemeente een sleutel gekregen van de containers om verstoppingen te verhelpen. De kleine prullenbakken leeg ik nu ook voor de gemeente.” 

“Nu hoef ik maar te bellen naar de gemeente en ik krijg alles van ze, zakken, handschoenen, prikkers en zelfs een karretje. Ik heb er nu ook een voor de buurvrouw gevraagd.” 

Over de MuseumBox:

Het karretje staat als miniatuur in de museumbox, symbool voor de band van Luisa met de wijk en de andere bewoners.

“Ik vind het heerlijk om de hele dag buiten te zijn en de straat schoon te maken. Maar vooral om contact te maken. Vroeger liepen de buren me voorbij, nu groeten ze me allemaal. ‘Goedemorgen buurvrouw’.”