Het WijkMuseum op reis – De Schans              

12 dec 2022

Samen met de museumdirecteuren waren we met het WijkMuseum op bezoek bij verzorgingstehuis de Schans in Bospolder-tussendijken!

De bewoners luisterden aandachtig naar alle verhalen en maakten daarna zelf een mini Museumbox, waarin een belangrijke gebeurtenis uit hun leven werd uitgebeeld.

Over deze bijzondere middag schreef Jacqueline Sterenborg het verhaal hieronder. 

Directeuren van Wijkmuseumboxen op bezoek bij bewoners van Woonzorgcentrum de Schans aan de Jan Kruijffstraat Delfshaven 

In dit Wijkmuseum geven de museumdirecteuren een persoonlijke kijk op het leven en de mensen in de wijk BoTu. De directeuren zijn dus ook wijkbewoner. Op een creatieve manier zijn hun levensverhalen met een link naar BoTu en waarop zij uitdagingen in hun leven en in de wijk aangaan verzameld in tentoonstellingsboxen. Deze museumboxen zijn bevestigd aan een fiets: een oer- Hollands vervoermiddel, symbool voor verbinding en beweging. De fiets kan overal in de wijk neergezet en bekeken worden. En dat is vandaag het geval. 

De fiets staat tentoon in de zaal van de Schans waar bewoners zich in de zaal hebben verzameld om  mee te doen hun eigen verhaal in een museumbox te vangen.  

Met wat assistentie kunnen de bewoners kijken naar de museumboxen en zien ze wat de bedoeling is. Hun levensverhaal of gevoel weer te geven in het verhalenboxje. Daarna gaan ze aan de slag. Daarbij worden ze geïnspireerd en geholpen door de museumdirecteuren. 

Mevrouw Babel put kracht uit bloemen. en ziet de schoonheid ervan.   Met museumdirecteur Angela samen maakt ze een box geïnspireerd daarop. 

Samen met museumdireceur Luisa maakt de oud buurman van haar die nu in de Schans verblijft, een box over een oud Rotterdammer die altijd vuil opruimde in de wijk. Het mooie is dat Luisa zijn taak heeft overgenomen en dat nu doet in de wijk. 

Een mevrouw die haar katten zo lief vindt. 

Een vrouw uit Suriname die toen ze 31 jaar oud was naar Nederland kwam. Maar altijd in de wijk is blijven  wonen en het fijn vindt dat ze de levendigheid buiten nog zo mee kan maken. Maakt haar box  als  een aandenken aan haar moeder Amalia. Het was zo’n lieve vrouw.  

De gemaakte verhalenboxjes staan nu tentoon in de zaal waar iedereen de kans krijgt om ze te zien. 

Net voor aanvang  zat de oudste bewoonster voor het raam naar buiten te kijken. Ze bleef niet maar ging naar haar kamer om uit te rusten.  Ze is 102 jaar oud en wat een verhalen neemt ze met zich mee.   

Dit verhaal is geschreven door: Jacqueline Sterenborg 

 

  

 

Nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van de verschillende activiteiten van Stichting Wijkcollectie?

Meld je dan hiernaast aan voor onze nieuwsbrief! (vergeet niet je aanmelding te bevestigen via de ontvangen link)

Verhalen delen en reageren

Stichting Wijkcollectie haalt verhalen op in de wijken. Heb jij ook een verhaal dat je wil delen? Volg deze link en maak een account aan. Je kunt dan je eigen verhaal toevoegen en op verhalen reageren.