nr. 0024

Het pand aan de Spanjaardstraat functioneerde in het verleden als gebruikersruimte en daarvoor als opvang voor vrouwen die werkten aan de Keileweg. Maar de historie van het pand gaat verder terug, tot 25 jaar geleden was het het oudste korpsgebouw van Nederland, hier vonden de zondagse samenkomsten van het Leger de Heils plaats.

Jesse Hofman Coördinator bij het buurtsteunpunt vertelt:”Aan het Leger des Heils hangt het imago van daklozen en mensen aan de onderkant van de samenleving. Maar we willen er graag voor iedereen zijn dus we moeten tegen dat imago vechten.”

Het Leger des Heils maakt gebruik van de subsidieregeling van de gemeente ten behoeve van buurtsteunpunten, ter preventie van sociale en maatschappelijke problemen. Volgens Jesse hebben zij geen hulpverlenende functie, maar wel een signalerende. Dus als hij bijvoorbeeld hoort dat iemand zijn schulden niet kan betalen, kan hij daar een hulpverlener van WMO Radar bij zoeken zodat iemand met beginnende schulden in zijn huis kan blijven.

Activiteiten
Van maandag tot donderdag wordt een koffie-inloop georganiseerd. Jesse vertelt: “Dan kun je langskomen voor koffie. We proberen een huiselijke sfeer te creëren en doen spelletjes. Met kaartjes op de tafel, bespreken we de week; hoe was je week, en dan krijg je een stuk cake. We noemen dat Keek op de Week. Maar we organiseren ook een creatieve middag van kaarten maken, een naailes, taallessen op 3 niveaus en we bieden computerondersteuning voor mensen die dat nodig hebben. Taal en digitale vaardigheden zijn valkuilen voor mensen die hier komen. Daar lopen ze tegen aan bij officiële brieven brieven van de overheid bijvoorbeeld. “

Jesse is met zijn collega’s tijdens de coronaperiode bij mensen in de wijk langsgegaan, “gewoon aan bellen om zo mensen te leren kennen. Vroeger hadden we daar geen tijd voor maar met Corona wat meer. We willen zo laten zien dat we er zijn voor de mensen uit de wijk. Soms zijn ze thuis aan het werk en willen ze niet praten, maar soms ben je 3 kwartier aan het praten én mensen hebben behoefte aan gesprek. Er is veel eenzaamheid.”

Bezoekers
Tijdens de Corona periode komen gemiddeld 50 tot 60 mensen naar het buurtsteunpunt. Voor Corona was dat ongeveer 100 per dag. Volgens Jesse is het een vaste kern van mensen die regelmatig komt. Voor ontmoeting, een activiteit of omdat ze iets nodig hebben, bijvoorbeeld een printer. “Dat is ook goed” zegt Jesse, volgens hem zijn voor eeneerste ontmoeting met buurtbewoners slechts een aantal zaken noodzakelijk: een telefoon, een printer, een koffiezetapparaat en een wc.

Daklozen
Vroeger kwamen er veel dakloze mensen naar het Buurtsteunpunt “Die wilden warm zitten en koffie hebben. Maar dat kon niet meer want dat beïnvloedde de sfeer.”

Nu gaan de meeste daklozen naar dagopvang de Sluis, ook van het Leger des Heils, een paar straten verderop. Slechts een handjevol daklozen komt nog bij het Buurtsteunpunt, “er is een klein groepje dat hier al jaren komt en hier kind aan huis is, hier meedraait en rust vindt”.

Voor Jesse en zijn collega’s is het lastig om mensen de deur te wijzen, ook al ontkomen ze daar niet altijd aan. “We moeten goed naar de dynamiek hier kijken kunnen we daar een dakloze bij hebben? Het is heel lastig om iemand de deur te wijzen. Mensen zijn al heel vaak afgewezen. Gelukkig kunnen ze dan wel naar de Sluis.”

Jesse heeft 3 collega’s die zoals hij reguliere betaalde krachten zijn, daarnaast wordt het team versterkt door een drietal stagiaires en veel vrijwilligers. Ieder van hen werkt aan de relaties met de mensen uit de buurt.

Huiskamer van de wijk
Zorgen dat het buurtsteunpunt letterlijk een huiskamer van de wijk wordt, gebruikt door verschillende buurtbewoners, dat is de ambitie van Jesse en het Leger des Heils. “Ik blijf mijn best doen om een nog breder publiek te krijgen. Daarvoor moeten we meer in de avonden doen. Wij zijn nu open van 9 tot 4 wanneer mensen werken. Ik geloof wel dat we veel kunnen leren van die verschillende mensen. Niet alleen maar met dezelfde groepen bij elkaar zitten. De werelden van werkenden mensen en mensen die in een traject zitten bij elkaar brengen.” Jesse denkt hardop: “… delen en gelijkwaardig ontmoeten. We hebben allemaal iets te brengen. Dat is mijn missie, om dat voor elkaar te krijgen.”