nr. 0003

Bouwkeet is een makerspace en zet ‘maken’ in als middel om jongeren uit BoTu kansen te bieden. Jongeren leren hier concrete vaardigheden als zagen, naaien en programmeren en daarbij leren ze samenwerken, niet opgeven wanneer iets niet lukt en ontdekken ze hun creativiteit. Bouwkeet biedt jongeren in de wijk een plek waar ze hun thuissituatie even los kunnen laten, waar zij zichzelf mogen zijn en waar iedereen gelijk is. Bouwkeet werkt samen met alle basisscholen in de wijk en er zijn programma’s voor kinderen tussen 10 en 15 jaar en volwassenen.

Angela Renfurm is geboren in Spangen en bijna 22 jaar woonachtig in Bospolder, Delfshaven. Sinds 1 jaar is ze in dienst van Bouwkeet, als Medewerker Ontvangst. “Ik ben trots om een onderdeel te zijn van een wijk waar veel kracht en talent is.”
In 2011 zit Angela zonder werk en besluit ze om vrijwilligerswerk te gaan doen. Angela: “Totdat ik werkloos raakte, woonde ik wel in de wijk, maar leefde er niet in en hier wilde ik verandering in brengen.” Ze doet mee met Keep It Clean Day in Park 1943, een jaarlijks schoonmaakevenement, wordt lid van Parkraad 1943 waar ze inmiddels de laatste jaren ook voorzitter is. Angela heeft veel contact met Tonny van Sommeren van De Buitenboel die later Zelfregiehuis Delfshaven opricht. Ze raakt geïnspireerd door de doelstellingen hiervan. Angela: “Ik was al bezig met zelfregie over mijn leven, maar dat werd nu alleen maar versterkt.” Door haar steeds grotere netwerk krijgt ze in 2018 haar eerste baan als Facility Manager bij Jong Delfshaven. Een jaar later solliciteert ze bij Bouwkeet en wordt ze aangenomen. Angela:“Toeval bestaat niet. Iedere persoon die ik ben tegengekomen is onderdeel van mijn proces en leven geweest. Ik koester ze allemaal. Ik ben trots op mezelf en de kracht, het talent én degunfactor in BoTu.”

Astrid Mennen, woont sinds 2010 in de wijk, is als vrijwilliger bij Bouwkeet binnengekomen en heeft nu een vaste aanstelling als workshopbegeleider en werkplaatsbeheerder van de keramiekwerkplaats. Na haar studie in Rotterdam kwam ze door de slechte economie tijdelijk thuis te zitten. Astrid: “Je begint vol goede moed met solliciteren, maar bij continue teleurstellingen gaat je zelfvertrouwen achteruit en je wereld wordt heel klein.” Op een dag stapt ze binnen bij het toekomstige pand van Bouwkeet en stelt ze voor om textielworkshops te geven. Al snel krijgt ze een andere rol, waaronder het organiseren van de feestelijke opening en andere workshops. Astrid: “Ik beheer nu de keramiekwerkplaats. Voor Bouwkeet had ik nog nooit met klei gewerkt, maar ik heb mij hier ontwikkeld als keramist.” Astrid: “Mijn leven is enorm veranderd. Als je geen werk hebt, wordt je kern aangetast. Bouwkeet heeft mij een plek gegeven waar ik als mens kon groeien. Het heeft me mijn gevoel van eigenwaarde teruggegeven.”